Nederlands Kampioenschap Light Verse 2023

Juryrapport

Winnaar: Rikkert Zuiderveld

De acht finalisten die door de jury werden gekozen uit alle inzendingen, begonnen de finale in Emmen met gelijke kansen. Hun werk was deugdelijk, leuk en de moeite waard bevonden en ze kregen volop de kans om hun kunsten voor een met prettig publiek gevulde zaal te laten zien en horen. Alle acht deelnemers hadden voor hun optreden ook aan de opdracht voldaan om een vers over de actualiteit te maken.

Dit jaar koos de meerderheid van de finalisten voor de politiek. Rikkert sprong er met zijn actuele vers bij de jury bovenuit. Dus als er al sprake was van een pole position, was die in handen van Rikkert. Zijn vers ‘Zandkastelen’ ,een sonnet gebaseerd op twee rijmklanken, voorzien van een treffend slot, viel in de smaak.

Rikkert betrok direct de zaal bij zijn werk door alert te reageren met een ready made als reactie op een blaffende hond in het publiek. Daarna wisselde hij het korte werk met snelle grappen af met verzen voor de uitgestelde lach. Het monument voor een krielkip trof doel:

……………………….

Doch de diepte

van haar liefde

blijkt wellicht het best als zij

staat te wenen

bij het stenen

monument met krans erbij:

‘Voor de krielen,

hen die vielen

in de exportslachterij’.

Rikkert was beslist niet de enige finalist die zorgde voor een prettig tempo en veel afwisseling, maar de doorslag gaf bij de jury zijn laatste vers: Hertog Goedewijn. Je hoorde haast hoe de zaal zijn best deed om al zijn taalvondsten te kunnen volgen. Heel even leken de tijden van  Charivarius terug te keren. Vanzelfsprekend reageerde de winnaar bij de prijsuitreiking met een toepasselijk, ter plekke gemaakt rijm.

Tweede plaats: Peter van der Vlis

Peter, al een keer winnaar van het Kampioenschap in Emmen, begon zijn optreden met een reactie op wat de jury vorig jaar meende te moeten zeggen en ging vervolgens vlot van start. Tot aan het eind van de zes minuten hield hij het bij een tempo met een hoge grapdichtheid. Het leek haast of deze man voor het podium geboren is, ontspannen van uitstraling, alert van toon.

Het vergt veel taalbehendigheid om aan het eind van een vers een mouw uit een aap te laten komen en het is verrassend als iemand zijn python Monty noemt. Het vers waarin hij het huwelijk beschreef in bewoordingen die zijn vrouw aan hem besteedde was bijzonder geslaagd.

Toch moet Peter het niet alleen van zijn grappen hebben, hij beschikt over een fijne woordkeus en weet in een paar regels vakkundig een sfeer op te roepen. Dat viel met name op bij zijn vers ‘Ouwe Hoeren’. Hij balanceerde in dat vers behendig op de grens van grap en melancholie. Knap werk. Het zou de jury niet verbazen hem volgend jaar weer in de finale te treffen.

Derde plaats: Koos Dijksterhuis

Koos begon met een sonnet en ging vervolgens over op het veel kortere werk. Er kwam een stoet van tweeregelige verzen en kwatrijnen voorbij. Aardig was dat hij tussendoor ook nog zijn visie gaf over het gebruik van rijk rijm dat in het wereldje van het lichte vers soms tot ernstig en langdurige discussies kan leiden. Koos maakte daar korte metten mee.

Hij straalde bij zijn optreden zelfverzekerdheid uit, wist wat hij wilde zeggen en deed dat redelijk overtuigend. De zaal reageerde enthousiast op zijn dubbelloopse grappen  en het hol van de leeuw. Nog lang bleef het beeld hangen van een man die in zijn kastruimte een hangplek voor knaapjes had ingeruimd.

Kortom: goed opbouw, duidelijk verhaal en geslaagde humor. Dat verdiende een derde prijs.